رمزارزها به عنوان یک دارایی ضد تورم و پاسخ دیجیتالی به طلا مورد تمجید قرار گرفته اند. اما این توصیفات چقدر دقیق هستند؟ با افزایش تورم، پاسخ می تواند همین اطراف باشد. اما پس از به وجود آمدن مشکل تورم، همه کسانی که پس انداز فیات دارند از آن  می ترسند.

مشکل تورم

هر کسی که پس انداز فیات دارد از کلمه وحشتناک تورم می ترسد. اما پس از سال ها تورم کم یا تقریبا بدون تورم در بسیاری از نقاط جهان، ناگهان به نظر می رسد که نمی توانیم از صحبت درباره طوفان تورمی آینده فرار کنیم.

بیشتر صحبت های اقتصادی در سال 2021 بر نقاط حساس تورم در ترکیه، آرژانتین، ونزوئلا و موارد مشابه متمرکز بود.

منبع: https://dolartoday.com/indicadores/; http://www.bcv.org.ve/estadisticas/tipo-de-cambio

گرافیک: Nicolas Perrault III

اما در حالی که زمانی دور از ذهن تلقی می شد، کشورهایی که دهه ها بدون تورم زندگی می کردند اکنون ارقام نگران کننده ای را منتشر می کنند. در کشورهایی مانند بریتانیا و امریکا، بانک های مرکزی اکنون تحت فشار زیادی برای افزایش نرخ بهره به منظور مقابله با تورم هستند.

با این حال، مشکل را نمی توان به این راحتی پنهان کرد. دستمزدها در غرب در حال افزایش است، قیمت مواد غذایی در سرتاسر جهان بالا می رود و افزایش قیمت انرژی در حال تبدیل شدن به امری عادی است.

اگر تورم در حال حاضر یک امر مسلم است، منطقی است که انتظار داشته باشیم دارندگان ارزهای فیات واکنش نشان دهند. چنین فشارهایی طبیعتا سرمایه گذاران را به سمت «دارایی های ایمن»، معمولا سهام بلوچیپ و طلا، سوق می دهد. اما اخیرا، دسته «دارایی ایمن» یک عضو جدید دارد: رمز ارزها.

آیا رمزارزها به عنوان ذخیره ارزش (Store of Value) عمل می کنند؟

بسیاری از اقتصاددانان بزرگ می گویند که اینطور فکر می کنند و برخی، بیت کوین و مانند آن را «طلای دیجیتال» می نامند.

یکی از نمونه های قابل توجه، آلفرد کلی، مدیر عامل شرکت Visa، است که سال گذشته گفت: «ما همه [دارایی های رمزارز] را طلای دیجیتال می بینیم. آنها عمدتا به عنوان دارایی هایی نگهداری می شوند که در حال حاضر به عنوان روش پرداخت استفاده نمی شوند.»

همانطور که طلا یا سهام «ایمن» اغلب نوسان قیمت را تجربه می کنند، آنقدر ارزشمند هستند که فروکش نمی کنند. آنها همچنین از بازارهای ارز، فاصله مطمئنی دارند، به این معنی که ممکن است به دوره هایی از نوسانات مرتبط با فیات کشیده شوند، اما هرگز نمی توانند فشارهای تورمی مشابهی را تجربه کنند که ممکن است باعث سقوط یک ارز شود، مانند آلمان در دهه 1920.

لیر و پزو نیز، در حالی که کاملا در یک سطح نیستند، بیش از پیش به هرج و مرج ارزی اجتناب ناپذیر نزدیک می شوند.

در هر دو کشور ترکیه و آرژانتین، پذیرش کریپتو در حال افزایش است. ماه گذشته، خبرگزاری رویترز گزارش داد که ترک ها روزانه یک میلیون تراکنش رمزارز انجام می دهند. در آرژانتین، حتی رئیس جمهور هم رمزارزها را «ارزهایی کمی سخت» با قدرت «بی اثر کردن تورم» نامیده است.

قیمت بیت کوین در پنج سال گذشته

آیا اینها واقعا حقیقت دارد؟

این ماه، شهردار ریودوژانیرو گفت که قصد دارد این شهر برزیل، 1% از ذخایر خزانه خود را به صورت رمزارز نگه دارد. شهرهای دیگر نیز رویکرد مشابهی را اتخاذ کرده اند، در حالی که در حال حاضر، هیچ کمبودی برای مشاوران مالی اصلی که با رسانه هایی مانند CNBC و Time درباره مزایای خرید رمزارز صحبت می کنند، وجود ندارد. اکثر آنها اکنون به سرمایه گذاران توصیه می کنند که حداقل بخش کوچکی رمزارز (بیشتر 10٪ یا کمتر) را در موجودی خود نگه دارند.

به نظر می رسد که سیاستمداران جهانی شروع به درک این توصیه کرده اند.

آیا رمزارزها واقعا می توانند جایگزین فیات شوند؟

اکثر منتقدان فکر می کنند که نقطه ضعف رمزارزها، استفاده از آن ها به عنوان نوعی روش پرداخت است. کلی، مدیرعامل شرکت Visa، تنها یکی از کسانی است که به این موضوع اشاره کرده است که به نظر می رسد مردم از خرید، معامله و نگهداری رمزارزها خوشحال هستند، اما به نظر می رسد تمایلی به خرج کردن کوین های خود برای کالاها یا خدمات ندارند.

قیمت بالای بنزین و تراکنش ها، اغلب به عنوان عوامل بازدارنده ذکر می شوند، در حالی که مشوق های پرداخت رمزارز تاکنون نتوانسته اند شکوفا شوند. اما راه حل هایی برای پرداخت خرد ارائه شده است، از جمله شبکه لایتنینگ بیت کوین (Bitcoin Lightning Network)، که توسط دولت مشتاق بیت کوین رئیس جمهور السالوادور، نایب بوکله، حمایت می شود.

دولت بوکله، سال گذشته بیت کوین را به عنوان ارز قانونی پذیرفت و از آن زمان تاکنون، صدها توکن را با استفاده از بودجه عمومی خریداری کرده است. این بدان معناست که رمزارزها اکنون در امریکای مرکزی، نه تنها به عنوان یک دارایی ذخیره خزانه (ذخیره ارزش)، بلکه به عنوان وسیله ای برای پرداخت مورد آزمایش قرار گرفته است.

از آنجایی که اینها احتمالا دو ویژگی کلیدی هستند که یک دارایی اگر می خواهد ارز نامیده شود، باید داشته باشد، شاید به زودی متوجه شویم که آیا رمزارزها واقعا آن چیزی را دارند که برای حرکت پا به پای فیات باید داشته باشند، یا خیر!