بازار فارکس
525بازدید
تاریخچه فارکس
1400/12/26
مقالات آموزشی

تاریخچه فارکس

به نظر می رسد که معاملات فارکس، که عمل مبادله ارزهای فیات است، قدمتی چند صد ساله داشته باشد (قدمت آن به دوره بابلی باز می ‌گردد). امروزه بازار فارکس یکی از بزرگ ‌ترین، نقدینه‌ ترین و در دسترس ‌ترین بازارهای جهان است و توسط چندین رویداد مهم جهانی مانند توافق برتون وودز و استاندارد طلا شکل گرفته است.

درک تاریخچه معاملات فارکس و رویدادهای تاریخی کلیدی که بازار را شکل داده اند، برای معامله گران فارکس مهم است. این به این دلیل است که رویدادهای مشابه ممکن است دوباره به اشکال مختلف اما مشابه رخ دهند و بر چشم انداز معاملات تاثیر بگذارند. تاریخ تمایل به تکرار دارد.

تاریخچه معاملات فارکس: نقطه شروع

نظام معامله کالا به کالا قدیمی ترین روش مبادله است که در سال 6000 قبل از میلاد آغاز و توسط قبایل بین النهرین معرفی شد. تحت این نظام، کالاهایی با کالاهای دیگر مبادله می شد. سپس این سیستم تکامل یافت و کالاهایی مانند نمک و ادویه جات به کالاهای رایج مبادله تبدیل شدند. در اولین شکل مبادله خارجی، کشتی ‌ها به منظور مبادله کالاها به راه می ‌افتادند. در نهایت از همان قرن ششم قبل از میلاد، اولین سکه های طلا تولید شده و به عنوان یک ارز عمل کردند زیرا دارای ویژگی های مهمی مانند قابل حمل بودن، دوام، تقسیم پذیری، یکپارچگی، عرضه محدود و مقبولیت بودند.

سکه های طلا به طور گسترده ای به عنوان واسطه ای برای مبادله پذیرفته شدند، اما به دلیل سنگین بودن، ناکارآمد بودند. در دهه 1800، کشورها استاندارد طلا را پذیرفتند. استاندارد طلا تضمین می کرد که دولت هر مقدار پول کاغذی را به ارزش طلا بازخرید می کند. این کار تا جنگ جهانی اول، یعنی زمانی که کشورهای اروپایی مجبور شدند استاندارد طلا را به حالت تعلیق در آورند تا پول بیشتری برای پرداخت هزینه جنگ چاپ کنند، کارآمد بود.

بازار ارز خارجی در این مرحله و در اوایل دهه 1900 توسط استاندارد طلا حمایت می شد. کشورها با یکدیگر معامله می کردند زیرا می توانستند ارزهای دریافتی خود را به طلا تبدیل کنند. با این حال، در طول جنگ‌های جهانی، استاندارد طلا نتوانست پابرجا بماند.

رویدادهای کلیدی که بازار فارکس را شکل داده است

در طول تاریخ، ما شاهد رویدادهای مهمی بوده ایم که تاثیر زیادی بر محیط معاملات فارکس داشته است. در اینجا برخی از نکات را می بینید:

توافق برتون وودز 1971-1944

اولین تحول عمده بازار ارز، یعنی توافق برتون وودز، در اواخر جنگ جهانی دوم رخ داد. ایالات متحده امریکا، بریتانیا و فرانسه در کنفرانس پولی و مالی سازمان ملل متحد در منطقه برتون وودز در نیو همپشایر برای طراحی یک نظم جدید اقتصادی جهانی گرد هم آمدند. این مکان به این دلیل انتخاب شد که در آن زمان، امریکا تنها کشوری بود که از جنگ آسیب ندیده بود. بیشتر کشورهای بزرگ اروپایی در وضعیت بدی قرار داشتند. در واقع، جنگ جهانی دوم، دلار آمریکا را از یک ارز شکست خورده پس از سقوط بازار سهام در سال 1929، به ارز معیاری تبدیل کرد که اکثر ارزهای بین المللی دیگر با آن مقایسه می شدند.

توافق برتون وودز برای ایجاد یک محیط باثبات ایجاد شد تا اقتصادهای جهانی بتوانند خود را احیا کنند و این کار را با ایجاد یک بازار ارز خارجی ثابت و قابل تنظیم انجام داد. نرخ ارز ثابت قابل تنظیم یک سیاست نرخ ارز است که به موجب آن نرخ یک ارز با ارز دیگری معین می شود. در این صورت، کشورهای خارجی نرخ مبادله خود را با دلار آمریکا «تعیین» خواهند کرد. نرخ دلار آمریکا در حال تثبیت شدن با طلا بود، زیرا ایالات متحده در آن زمان بیشترین ذخایر طلا را در جهان داشت. بنابراین، کشورهای خارجی با دلار آمریکا معامله می کردند (به این ترتیب دلار آمریکا به اندوخته ارزی جهانی تبدیل شد).

توافق برتون وودز در نهایت نتوانست طلا را با دلار آمریکا تثبیت کند، زیرا طلای کافی برای حمایت از دلار در گردش وجود نداشت، زیرا مقدار دلار در گردش به دلیل افزایش وام‌ دهی و هزینه‌ های دولت افزایش یافت. در سال 1971، رئیس جمهور ریچارد نیکسون، به سیستم برتون وودز پایان داد که به زودی منجر به شناور شدن دلار آمریکا در برابر سایر ارزهای خارجی شد.

آغاز سیستم شناور آزاد

پس از توافق برتون وودز، توافقنامه اسمیتسونیان در دسامبر 1971 آمد، که مشابه برتون وودز بود، اما اجازه می داد نوسانات بیشتری برای ارزها ایجاد شود. ایالات متحده امریکا، در نرخ 38 دلار در هر اونس، ارزش دلار را با طلا تثبیت کرد و در نتیجه ارزش دلار را کاهش داد. بر اساس قرارداد اسمیتسونیان، سایر ارزهای اصلی می توانستند 2.25 درصد در برابر دلار آمریکا نوسان داشته باشند و دلار آمریکا به طلا وابسته بود.

در سال 1972، جامعه اروپا تلاش کرد تا از وابستگی خود به دلار آمریکا دور شود. سپس قرارداد شناور مشترک اروپا توسط آلمان غربی، فرانسه، ایتالیا، هلند، بلژیک و لوکزامبورگ تاسیس شد. هر دو قرارداد اشتباهاتی مانند توافق برتون وودز داشتند و در سال 1973 فروپاشیدند. این شکست ها منجر به تغییر رسمی سیستم به سیستم شناور آزاد شد.

توافق پلازا

در اوایل دهه 1980، بهای دلار در مقایسه با سایر ارزهای اصلی به شدت افزایش یافته بود. این برای صادرکنندگان سخت بود و حساب جاری ایالات متحده امریکا با کسری 3.5 درصدی تولید ناخالص داخلی مواجه شد. در پاسخ به تورم رکودی که در اوایل دهه 1980 آغاز شد، پال ولکر نرخ های بهره را افزایش داد که باعث افزایش قیمت دلار آمریکا (و کاهش تورم) به بهای رقابت صنعت ایالات متحده امریکا در بازار جهانی شد.

ارزش دلار آمریکا، کشورهای جهان سومی را زیر بار بدهی له می کرد و کارخانه های آمریکایی را تعطیل می کرد، زیرا آنها نمی توانستند با رقبای خارجی رقابت کنند. در سال 1985، کشورهای گروه 5 (G-5)، قدرتمندترین اقتصادهای جهان (ایالات متحده امریکا، بریتانیا، فرانسه، آلمان غربی و ژاپن)، نمایندگانی را به جلسه ای محرمانه در هتل پلازا در شهر نیویورک فرستادند. اخبار مربوط به این نشست به بیرون درز کرد و کشورهای گروه 5 (G-5) را مجبور کرد تا بیانیه ای را در تشویق افزایش بهای ارزهای غیر دلاری ارائه کنند. این توافق به «توافق پلازا» معروف شد و پیامد آن باعث سقوط شدید دلار شد.

طولی نکشید که معامله گران به پتانسیل سود در دنیای جدید معامله ارز پی بردند. حتی با دخالت دولت، همچنان درجات شدیدی از نوسانات وجود داشت و هر جا نوسان وجود دارد، سود نیز وجود دارد. این موضوع کمی بیش از یک دهه پس از فروپاشی برتون وودز آشکار شد.

ایجاد ارز یورو

پس از جنگ جهانی دوم، اروپا معاهدات بسیاری را تنظیم کرد که برای نزدیک کردن کشورهای منطقه به یکدیگر طراحی شده بودند. هیچ کدام پربارتر از معاهده 1992 به نام پیمان ماستریخت، که به نام شهر هلندی که کنفرانس در آن برگزار شد نامگذاری شده، نبود. این معاهده، اتحادیه اروپا (EU)  را تاسیس کرد، منجر به ایجاد واحد پول یورو شد و مجموعه ای منسجم را که شامل ابتکاراتی در زمینه سیاست و امنیت خارجی بود، گردآوری کرد. این معاهده چندین بار اصلاح شده است، اما ایجاد یورو، مزیت متمایز حذف ریسک مبادله در یک اقتصاد همیشه جهانی را به بانک ‌ها و کسب ‌و کارهای اروپایی داد.

معاملات اینترنتی

در دهه 1990، بازارهای ارز پیچیده ‌تر و سریع ‌تر از همیشه شدند، زیرا پول و نحوه دیدگاه و استفاده مردم از آن در حال تغییر بود. شخصی که تنها در خانه نشسته بود، می توانست با کلیک یک دکمه، قیمت دقیقی را پیدا کند که تنها چند سال قبل به ارتشی از تاجران، کارگزاران و تلفن نیاز داشت. این پیشرفت ها در ارتباطات در زمانی اتفاق افتاد که گروه های سابق جای خود را به نظام سرمایه داری و جهانی شدن داد (سقوط دیوار برلین و اتحاد جماهیر شوروی).

برای فارکس، همه چیز تغییر کرد. ارزهایی که قبلا در نظام های سیاسی توتالیتر (تمامیت خواه) کنار گذاشته شده بودند (معامله نمی شدند)، قابل معامله بودند. بازارهای نوظهور، مانند بازارهای جنوب شرقی آسیا، شکوفا شدند و معاملات سرمایه و ارز را به خود جذب کردند.

تاریخچه بازارهای فارکس از سال 1944 نمونه ای کلاسیک از بازار آزاد در عمل را ارائه می دهد. نیروهای رقابتی، بازاری با نقدینگی بی نظیر ایجاد کرده اند. با افزایش رقابت آنلاین بین شرکت کنندگان قابل اعتماد، کمیسیون (دستمزد کارگزار) به طور چشمگیری کاهش یافته است. افرادی که مبالغ زیادی را معامله می کنند اکنون به همان شبکه های ارتباطات الکترونیکی مورد استفاده بانک ها و بازرگانان بین المللی دسترسی دارند.

معاملات فارکس امروز و آینده

امروزه بازار فارکس بزرگترین بازار جهان است. روزانه بیش از 5 تریلیون دلار در بازار فارکس معامله می شود. آینده فارکس، در هاله ای از ابهام است و همیشه در حال تغییر است، که منجر به فرصت های همیشگی برای معامله گران فارکس می شود.

برای اینکه معامله گران فارکس در بازار در حال تحول موفق شوند، باید پیشرو باشند. اخبار و تحلیل‌ های DailyFX آخرین رویدادهای فارکس را به اطلاع معامله‌ گران می رساند و نرخ‌ های زنده فارکس ما، داده ‌های ارز را بی وقفه ثبت می‌کنند. وبینارهای تجاری هفتگی ما برای یادگیری از کارشناسان در زمینه تجارت فارکس، منبعی رایگان و قابل اعتماد هستند.

اگر تازه وارد فارکس شده اید، توصیه می کنیم راهنمای رایگان فارکس برای مبتدی ها در بخش دوره های آموزشی مقدماتی ما را مشاهده کنید تا اصول اولیه را بیاموزید.