روند معاملاتی (Trading Bias) به معامله گران اجازه می دهد تا هنگام معامله در بازار تصمیمات جامعی بگیرند. این موضوع هم به معامله گران مبتدی و هم به معامله گران باتجربه مربوط می شود. این مقاله شامل موارد زیر خواهد شد:
- «روند» در معاملات به چه معناست؟
- چرا معامله گران به روند نیاز دارند؟
- چگونه با استفاده از اندیکاتورهای تکنیکال روند معاملاتی را بهتر کنیم؟
روند در معاملات چیست؟
روند معاملاتی به دید خاص یا میل ویژه نسبت به بازارهای مالی اشاره دارد که به موجب آن معامله گر بر این باور خواهد بود که احتمال بالاتری برای حصول یک نتیجه خاص، در مقایسه با سایر احتمالات، وجود دارد.
این روند های معاملاتی توسط عوامل تکنیکال و/یا فاندمنتال تعیین می شوند که یک چشم انداز خاص از نحوه رفتار بازار را توجیه یا رد می کنند. این معمولا به روندهای صعودی یا نزولی بازار مربوط می شود که نشان دهنده استراتژی و سبک معاملاتی مناسب آنها است.
چرا معامله گران به روند معاملاتی نیاز دارند؟
معامله گران به منظور اتخاذ تصمیمات معاملاتی که با استراتژی خاص آنها همسو باشد، نیاز به روند معاملاتی دارند. هدف نهایی گرفتن تصمیمات خوب با سرمایه واقعی است. برای هر معامله، باید تصمیمات زیادی بگیرید؛ این تصمیمات ممکن است طاقت فرسا باشند و اغلب منجر به خطا هم می شوند.
برای مثال، یک معامله گر باید تعیین کند که چه بازاری را معامله کند، چه زمانی وارد آن شود، برای چه مدت معامله را نگه دارد، چه زمانی خارج شود و چه اندازه ای برای معامله خود اختصاص دهد. تصمیمات زیاد دیگری نیز وجود دارد، مانند اینکه آیا حد ضرر خود را جا به جا کنم، آیا سود جزئی بگیرم و اندازه معامله را کاهش دهم (انتخاب های بیشتری وجود دارد، اما به نظر می رسد که در این مرحله شما متوجه این موضوع شده باشید).
در دنیای معاملات، معامله گر تازه کار معمولا بین پتانسیل سود و احتمال ضرر معلق است. این معامله گران، تجربه کافی برای مدیریت احساسات خود در مورد عوامل دخیل بر معامله را ندارند. آنها، در واقع، اعتماد به نفس و توانایی «کنترل» نتایج مثبت را ندارند و دچار سردرگمی می شوند. در نتیجه، آن ها اجازه می دهند که عوامل دیگر، مانند نتایج اخیرشان در حساب دمو، به طور نامناسبی این احساسات را توجیه کنند.
معامله گران تازه کار تمایل دارند، جهت بهبود ذهنیت خود، تنها به نتایج متکی باشند. مشکل نتایج این است که اگرچه برخی از این معاملات ممکن است سودآور بوده باشند، اما در بلندمدت ریسک بیشتری دارند.
در زیر عوامل اصلی مورد نیاز یک معامله گر برای تعیین روند معاملاتی ذکر شده اند:
- چه بازاری معامله کنیم؟
- در چه جهتی معامله کنیم؟
- چه زمانی وارد شویم؟
- چه زمانی خارج شویم؟
- اندازه معامله چقدر خواهد بود؟
چه بازاری معامله کنیم؟
تعیین بازار معاملاتی معمولا برای معامله گران تازه کار خیلی دشوار است. معامله گران اغلب جذب بازارهای محبوبی می شوند (مانند یورو/دلار) که الزاما فرصت های معاملاتی خوبی را به همراه ندارند.
بسیاری از معامله گران از استراتژی معاملاتی خاص خود (مثلاً معاملات روندمحور) برای شناسایی بازارهای مناسب استفاده می کنند. برخی دیگر ترجیح می دهند از تحلیل فاندمنتال استفاده کنند. این معامله گران با تحلیل اخبار سیاسی یا رویدادهای کلان اقتصادی، بازارهای معاملاتی خود را می یابند.
در چه جهتی معامله کنیم؟
جهت معاملات معمولاً به روند بازار مرتبط است که تعیین آن به استراتژی معاملاتی وابسته است. بسته به ترجیح معامله گر برای بازه زمانی معاملات، روندها می توانند کوتاه مدت یا بلندمدت باشند.
چه زمانی وارد / خارج شویم؟
معامله گری در بازارهای مالی وابسته به تحلیل تکنیکال و فاندمنتال می باشد. این تحلیل ها را می توان به صورت جداگانه یا ترکیبی به کار برد و با کمک آنها معاملات خرید و فروش را مشخص کرد. این سطوح ورود و خروج از معاملات عموماً توسط ابزارهای تکنیکال مانند اندیکاتورها (میانگین های متحرک) یا با کمک استراتژی های شکست روند (با استفاده از عملکرد قیمت)، تعیین می شوند.
اندازه معاملات
تعیین اندازه معاملات برای هر برنامه معاملاتی ضروری است. معامله گران تازه کار معمولا این جنبه را نادیده می گیرند و معاملات غیر منطقی انجام می دهند. اندازه معامله باید با توجه به اندازه کلی حساب در نظر گرفته شود. ما پیشنهاد می کنیم که اندازه همه معاملات باز شما نباید بیش از 5٪ کل حساب باشد. به عبارت دیگر، نباید بیشتر از 5% حسابتان را ریسک کنید.
چگونه با استفاده از اندیکاتورهای تکنیکال روند معاملاتی را ارتقا دهیم؟
داده های به دست آمده از اندیکاتورهای تکنیکال، مانند میانگین متحرک، می توانند روند معاملاتی معامله گران را تشکیل دهند.
میانگین متحرک:
میانگین متحرک ابزار دیگری است که معامله گران می توانند با کمک آن روند معاملاتی خود را تعیین کنند. معامله گران معمولا از میانگین متحرک ساده 200 روزه (SMA) استفاده می کنند. معامله گران می توانند این اندیکاتور را در هر نموداری اعمال کنند و ببینند که آیا قیمت بالاتر یا پایین تر از میانگین متحرک قرار دارد. اگر قیمت بالاتر از میانگین متحرک باشد، معامله گران می توانند روند صعودی داشته باشند و منتظر فرصت های خرید بمانند. از طرف دیگر، اگر قیمت پایین تر از میانگین متحرک باشد، معامله گران می توانند بگویند که روند نزولی است و به دنبال معاملات فروش باشند.
نمودارهای زیر، روند معاملاتی را، با استفاده از میانگین متحرک جفت ارز پوند/دلار، نشان می دهند. میانگین متحرک 200 روزه در این نمودارها اعمال شده است و قیمت بسیار پایین تر از اندیکاتور در حال نوسان است. با در نظر گرفتن این موضوع، معامله گران کوتاه مدت (روزانه) می توانند با کمک این داده ها به دنبال یافتن موقعیت های فروش باشند. این روند تا زمانی که قیمت ها صعودی شوند و شروع به حرکت به سمت قله بالاتر کنند و از خط میانگین متحرک بگذرند، معتبر خواهند بود. برعکس این حالت برای معاملات بالاتر از میانگین متحرک (همانطور که در نمودار دوم مشاهده کنید) صادق است.
روند نزولی:
روند صعودی:
عملکرد قیمت:
اولین روش برای شناسایی روند معاملاتی از طریق عملکرد قیمت است. معامله گران می توانند با مشاهده نمودار و شناسایی بالاترین و پایین ترین سطوح قیمت، صعودی یا نزولی بودن روند بازار را تشخیص دهند. اگر قیمت ها بالاتر می روند و دره های قیمتی نیز در حال صعود هستند، معامله گران باید تمایل خرید داشته باشند. اگر قیمت در حال کاهش است (قله ها و دره های قیمتی کوتاه تر)، معامله گران باید روند خاصی برای فروش داشته باشند. با بررسی میانگین های متحرک 200 یا 300 روزه در نمودار، این تکنیک را می توان تقریباً با هر استراتژی معاملاتی به کار برد.
روند معاملاتی عملکرد قیمت جفت ارز یورو/دلار:
نمودار بالا، نمودار چهار ساعته جفت ارز یورو/دلار می باشد. معامله گران، تحلیل خود را با نگاه کردن به داده های نزدیک به دو ماه، آغاز می کنند. این به معامله گران تقریباً 300 کندل چهار ساعته نشان می دهد. توجه داشته باشید که چگونه قیمت به آرامی به سمت پایین ترین سطح، برای بازه زمانی انتخاب شده، حرکت می کند. این نشان دهنده روند نزولی بازار است؛ در این حالت، معامله گران باید روند نزولی (فروش) داشته باشند.