تعریف و دلیل محبوبیت بلاک چین (Blockchain) و مزایا و چالش های استفاده از آن
تعریف بلاک چین (Blockchain) و دفتر کل توزیع شده (Distributed Ledger)
روزی نیست که گزارش رسانه ای در مورد اینکه چگونه یک شرکت یا نهاد خاص و همچنین ابتکارات دولتی آتی، به استفاده از فناوری بلاک چین برای امنیت، یکپارچگی و ثبات داده‌ها می اندیشد، منتشر نشود.
علاوه بر این، هر کسی که نام بیت کوین را شنیده باشد، قطعا می داند که زیربنای آن، فناوری بلاک چین است و شاید مهم ترین دلیل محبوب شدنش همین باشد و بالعکس.
بنابراین، بلاک چین چیست و چه مزایا و چالش هایی برای استفاده از آن در برنامه ها وجود دارد، خواه این بلاک چین منابع داده خصوصی باشند یا پایگاه های داده مدیریت شده و عمومی. اولا، بلاک چین در ساده ترین معنای خود، یک دفتر کل توزیع شده یا یک پایگاه داده توزیع شده است که در آن، چندین نمونه از رکوردهای داده در مکان های مختلفی نگهداری می شوند که تنها از طریق کدهای رمزنگاری قابل دسترسی هستند.
قبل از بررسی آخرین عبارت در جمله آخر، ممکن است بپرسیم که اگر نمونه های متعددی از پایگاه های داده وجود داشته باشد که به هر حال در مورد سیستم های توزیع شده صدق می کند، واقعه حائز اهمیت چیست؟
پاسخ به این سوال، در این است که چگونه می توان با استفاده از ترکیبی از کلید خصوصی (private key) و کلید عمومی (public key)، که هر دو با استفاده از ابزارهای رمزنگاری رمزگذاری شده اند، به چنین پایگاه های داده ای دسترسی پیدا کرد. کلید عمومی، چیزی است که همه کاربران به آن دسترسی دارند و کلید خصوصی، کد عبور خاص برای هر نمونه از پایگاه داده است.
اطمینان از یکپارچگی و دقت داده ها و همچنین قابلیت اطمینان
اکنون، هرکسی که می خواهد پایگاه داده را به روزرسانی کند، باید هر دو کلید را داشته باشد و هر به روزرسانی پایگاه داده، در نمونه های دیگر، از طریق یک به روزرسانی اجماع منعکس می شود.
البته، ممکن است تصور شود که هر به روز رسانی، مستلزم آن است که همه کاربران به طور مداوم به روز رسانی کنند و به نسخه های داده خود دسترسی داشته باشند.
اینجاست که مغزهای پیشگام پشت این فناوری، کدگذاری لازم و نرم افزاری را ارائه کردند که پایگاه داده را در سراسر گره های شبکه، یکپارچه و شفاف می کند.
با عنایت به اصطلاح گره‌های شبکه، زیبایی بلاک چین در این است که هیچ گره متمرکز یا مرجع مرکزی وجود ندارد که به سایر کاربران یا گره ها فرمان دستور دهد تا دستوراتش را انجام دهند.
به عبارت دیگر، یک برنامه فعال بلاک چین، کاملا غیرمتمرکز و دموکراتیک است؛ یعنی هر کسی که به کلیدهای مناسب و اجماع شکل گرفته پیرامون آنها، در میان سایر گره ها یا کاربران، دسترسی داشته باشد، می تواند در آن شرکت کند.
کاربردهای واقعی فناوری بلاک چین
برای درک اینکه چگونه دفتر کل توزیع شده غیرمتمرکز تا این حد محبوب شده است، بانکی را در نظر بگیرید که اطلاعات کاربری و شخصی شما را، درست مانند داده های مربوط به میلیون ها کاربر دیگر، در پایگاه داده خود دارد. در این مدل، هیچ به روز رسانی داده هایی نمی تواند اتفاق بیفتد، مگر اینکه بانک بخواهد یا آن را تایید کند.
از سوی دیگر، یک سیستم فعال بلاک چین، با استفاده از الگوریتم اجماع که بر اساس اصول دموکراتیک و هنجار تمرکززدایی شکل گرفته است، امکان به روز رسانی همزمان را می دهد.
بنابراین، نیازی به کنترل کننده یا تایید کننده نیست و به این ترتیب، یک شبکه واقعی P2P یا پایاپای تشکیل می شود که واسطه ها را از بین می برد.
اگر آنقدر بزرگ شده اید که تولد اینترنت را به خاطر بیاورید، می دانید که این میانجی گری و تمرکززدایی، دقیقا مقدماتی بود که شبکه بر اساس آن شکل گرفت.
دلیل ذکر این موضوع این است که در این لحظه، بلاک چین همان هیجانی را نشان می دهد که اینترنت در ابتدا ایجاد کرد و باید دید که آیا این روند را حفظ می کند یا تبدیل به یک روند فناوری یا مد زودگذر دیگر می شود که به دلایلی از کار افتاده است.
وعده بلاک چین و نگاه به آن سوی هیاهو
همانطور که مشاهده می شود، تبلیغات و چالش های زیادی پیرامون این فناوری وجود دارد. به عنوان مثال، در ایالت آندرا پرادش در هند، دولت به دنبال استفاده از بلاک چین برای همه چیز، از سیستم های گواهینامه رانندگی گرفته تا سیستم های توالی DNA، است.
فرض اساسی این است که هنگامی که چنین سیستم هایی در دسترس قرار می گیرند، تعامل و حکمرانی همزمان، توزیع شده، غیرمتمرکز و توانمند، می تواند یک هنجار باشد.
با این حال، برخی از کارشناسان به این نکته اشاره می کنند که چگونه یکپارچگی داده، گاهی اوقات، در پایگاه های داده بلاک چین نیز به خطر می افتد که در آن هکرهایی که اکثر گره ها را در شبکه تصاحب می کنند، می توانند به سادگی داده ها را خراب کرده و دفتر کل توزیع شده را تصاحب کنند.
علاوه بر این، شرکت پیشرو مشاوره مدیریت، مک کینزی، اشاره می کند که چگونه علیرغم تمرکززدایی، زمینه ای برای ایجاد یک گره «اجباری» وجود دارد که در آن، چنین کاربرانی می توانند اطلاعات را تضمین کرده و به عنوان نگهبان اطلاعات عمل کنند.
به عنوان مثال، وقتی فردی می گوید که از بلاک چین برای زنجیره های تامین مواد غذایی ارگانیک استفاده می کند، این احتمال وجود دارد که اعتبار و تصدیق چنین ادعاهایی در مورد کیفیت اقلام، می تواند یک شخص خاص را به مرجع صدور گواهی تبدیل کرده و در نتیجه منجر به نوعی تمرکز شود.
در واقع، این امر، کل هدف یک نوآوری تکنولوژیکی واقعا متحول کننده و سرنوشت ساز را شکست می دهد.
نتیجه
در نهایت، هیچ بحثی در مورد بلاک چین، بدون ذکر بیت کوین کامل نمی شود. این جایگزین یا ارز دیجیتالی که با استفاده از بلاک چین شکل گرفته است، از هیچ پدیدار شده است تا جایی که اکنون به عنوان جایگزینی واقعی برای ارزهای فیات یا ارزهای صادر شده توسط بانک مرکزی در باره آن صحبت می شود.
اگر نکاتی را که قبلا بیان شد به خاطر داشته باشید، از آنجایی که بلاک چین تماما در مورد تمرکززدایی است، گاهی اوقات از بیت کوین به عنوان نماینده یک ارز واقعا مردمی صحبت می شود که پتانسیل انقلابی برای تغییر روش استفاده از پول را دارد.
در پایان، این مقاله قصد دارد تا خوانندگان را با مفهوم بلاک چین و پتانسیل سرنوشت ساز آن، آشنا کند.