اصطلاح short selling، اغلب در اخبار دیده می شود. این ترفند، به طور مرتب توسط سرمایه گذاران شناخته شده استفاده می شود. سهامی که فروخته اند نیز برای عموم، کاملا آشکار است. این امر، بسیاری از سرمایه گذاران خرد را وادار می کند که از این روش پیروی کنند. در حالی که ممکن است درست باشد که بسیاری از صندوق‌ ها و سرمایه‌ گذاران با ارزش خالص، پول زیادی برای فروش سهام به دست می‌ آورند، این نیز درست است که short selling خطرناک است. به طور کلی، سرمایه گذاران خرد باید از آن اجتناب کنند. در این مقاله، نگاه دقیق تری به مفهوم short selling خواهیم داشت. همچنین سعی خواهیم کرد ریسک های رایج مرتبط با short selling را درک کنیم.

Short selling چیست؟

هر مبادله سهام، از دو معامله تشکیل شده است. یک طرف، در سمت خرید معامله وجود دارد و طرف دیگر، در سمت فروش معامله قرار دارد. خرید و فروش معمولا به ترتیب زمانی انجام می شود. این بدان معناست که یک طرف، ابتدا باید سهام را، قبل از اینکه مدتی نگه دارد، بخرد و سپس آن را بفروشد.

با این حال، این امر ضروری نیست. در بازار سهام نیز این امکان وجود دارد که ابتدا بفروشید و سپس خرید کنید. به این معاملات، معاملات فروش می گویند. وقتی یک معامله گر تصمیم می گیرد که بفروشد، سهام را از یک کارگزار معامله گر قرض می گیرد و سپس آن را می فروشد. آن ها بعدا امیدوارند که قیمت سهام پایین بیاید. زمانی که قیمت کاهش پیدا می کند، آن را از بازار می خرند و به کارگزار معامله گر پس می دهند. بنابراین، یک معامله فروش، برعکس خرید است. زمانی که یک سرمایه گذار معامله خرید انجام می دهد، امیدوار است که قیمت اوراق بهادار اساسی افزایش یابد. از سوی دیگر، زمانی که آنها در یک معامله می فروشند، امیدوارند که قیمت اوراق بهادار اساسی کاهش یابد. از این رو، short selling، زمانی که بازارها در حال نزول هستند، راهی برای کسب درآمد است.

دلایل زیر، short selling را به یک کار بسیار پرخطر تبدیل می کند:

روند نزولی نامحدود

زمانی که یک سرمایه گذار مایل به خرید باشد، می تواند حداکثر 100% سرمایه خود را از دست بدهد. این به این دلیل است که در صورت ورشکستگی شرکت، ارزش مبلغ سرمایه گذاری شده آنها ممکن است به صفر برسد. با این حال، زمانی که سرمایه گذاران در یک سرمایه گذاری معامله فروش انجام می دهند، ضررهای احتمالی نامحدود است. این به این دلیل است که هیچ محدودیتی برای میزان صعودی که ممکن است یک سهام شاهد آن باشد وجود ندارد. اگر زمانی که سرمایه‌ گذار انتظار سقوط سهام را دارد، سهام 200% صعود داشته باشد، ممکن است دو برابر بیشتر از مبلغ سرمایه ‌گذاری‌ شده خود پول از دست بدهند!

مارجین کال

وقتی یک سرمایه‌ گذار برای سهامی معامله فروش انجام می دهد، در صورتی که ارزش سهام در جهت مخالف نوسان کند، با مارجین کال مواجه می ‌شود. زمانی که این مارجین کال دریافت می‌ شود، سرمایه‌ گذاران ملزم هستند وجه نقد بیشتری را نزد کارگزار واریز کنند تا این معامله ادامه پیدا کند. اگر این وجه نقد اضافی واریز نشود، کارگزار بدون رضایت سرمایه گذار، معامله را تسویه خواهد کرد. به دلیل این مارجین کال ‌های ثابت، short selling فقط می ‌تواند توسط سرمایه ‌گذاران فعال انجام شود، یعنی افرادی که زمان و تمایل لازم برای نظارت بر تغییرات قیمت و تصمیم ‌گیری را دارند. سرمایه گذاران خرد، معمولا سرمایه گذاران منفعل هستند. این بدان معناست که آنها وقت ندارند وسط روز به این تصمیمات فکر کنند. به همین دلیل است که Short selling برای آنها مناسب نیست.

هزینه های اضافی

یکی دیگر از مشکلات عمده short selling این است که چندین هزینه در ارتباط با معاملات وجود دارد. اولا، معامله به توانایی کارگزار معامله گر برای یافتن طرفی که مایل به قرض دادن سهام است بستگی دارد. بدیهی است که کارگزار معامله گر، این کار را به صورت رایگان انجام نمی دهد. برای این سرویس، کارمزد سنگینی توسط واسطه ها دریافت می شود. همچنین، سرمایه گذار به افراد حاضر در بازار بدهکار است. این به این دلیل است که آنها سهام را وام گرفته اند. با این حال، آنها هیچ پرداختی به وام دهنده نداشته اند. هنگامی که آنها در نهایت بدهی خود را به وام دهنده پرداخت می کنند، باید بهره نیز بپردازند. بسته به سهام مورد معامله، این هزینه بهره می تواند به یک جزء مهم تبدیل شود. این هزینه بهره، سرمایه گذاران را برای مدت طولانی، از داشتن معامله فروش منع می کند. از آنجایی که از اکثر معاملات فروش در کوتاه مدت جلوگیری می شود، این معاملات معمولا ماهیت سفته بازی دارند. از این رو، سرمایه گذار خرد باید از این معاملات دوری کند.

Sell-in و شورت اسکوئیز (short squeeze)

معاملات فروش به طور ذاتی ناپایدار هستند. این به این دلیل است که سرمایه گذاران کنترل بسیار کمی بر سهامی که در حال معامله است دارند. به عنوان مثال، ممکن است وام دهنده سهام، به طور ناگهانی آن را مطالبه کند، در صورتیکه شما مایل به پرداخت سود سهام هستید. این امر، با عنوان sell-in شناخته می شود. این شرایط، short seller را مجبور می کند تا معاملات خود را تسویه کرده و بدهی خود را به وام دهنده بپردازند. به طور مشابه، طرف های دیگر می توانند از فروش سهام به شما امتناع کنند، در حالیکه شما مایل به پرداخت قیمت منصفانه هستید. در چنین شرایطی نمی توانید سهام را پس بگیرید و به وام دهنده برگردانید. این وضعیت به شورت اسکوئیز معروف است و با بالا بردن قیمت ها در یک بازه زمانی کوتاه شناخته می شود. این به این دلیل است که همه short seller ها، برای پوشش پوزیشن های خود عجله می کنند و در نتیجه تقاضای بیش از حد ایجاد می شود.

به طور خلاصه، short selling ماهیت سوداگرانه و کوتاه مدت دارد. این امر، آن را به یک استراتژی ذاتا خطرناک تبدیل می کند که بهتر است سرمایه گذاران از آن اجتناب کنند.

چرا short selling، یک استراتژی مالی خطرناک است؟

اصطلاح short selling، اغلب در اخبار دیده می شود. این ترفند، به طور مرتب توسط سرمایه گذاران شناخته شده استفاده می شود. سهامی که فروخته اند نیز برای عموم، کاملا آشکار است. این امر، بسیاری از سرمایه گذاران خرد را وادار می کند که از این روش پیروی کنند. در حالی که ممکن است درست باشد که بسیاری از صندوق‌ ها و سرمایه‌ گذاران با ارزش خالص، پول زیادی برای فروش سهام به دست می‌ آورند، این نیز درست است که short selling خطرناک است. به طور کلی، سرمایه گذاران خرد باید از آن اجتناب کنند. در این مقاله، نگاه دقیق تری به مفهوم short selling خواهیم داشت. همچنین سعی خواهیم کرد ریسک های رایج مرتبط با short selling را درک کنیم.

Short selling چیست؟

هر مبادله سهام، از دو معامله تشکیل شده است. یک طرف، در سمت خرید معامله وجود دارد و طرف دیگر، در سمت فروش معامله قرار دارد. خرید و فروش معمولا به ترتیب زمانی انجام می شود. این بدان معناست که یک طرف، ابتدا باید سهام را، قبل از اینکه مدتی نگه دارد، بخرد و سپس آن را بفروشد.

با این حال، این امر ضروری نیست. در بازار سهام نیز این امکان وجود دارد که ابتدا بفروشید و سپس خرید کنید. به این معاملات، معاملات فروش می گویند. وقتی یک معامله گر تصمیم می گیرد که بفروشد، سهام را از یک کارگزار معامله گر قرض می گیرد و سپس آن را می فروشد. آن ها بعدا امیدوارند که قیمت سهام پایین بیاید. زمانی که قیمت کاهش پیدا می کند، آن را از بازار می خرند و به کارگزار معامله گر پس می دهند. بنابراین، یک معامله فروش، برعکس خرید است. زمانی که یک سرمایه گذار معامله خرید انجام می دهد، امیدوار است که قیمت اوراق بهادار اساسی افزایش یابد. از سوی دیگر، زمانی که آنها در یک معامله می فروشند، امیدوارند که قیمت اوراق بهادار اساسی کاهش یابد. از این رو، short selling، زمانی که بازارها در حال نزول هستند، راهی برای کسب درآمد است.

دلایل زیر، short selling را به یک کار بسیار پرخطر تبدیل می کند:

روند نزولی نامحدود

زمانی که یک سرمایه گذار مایل به خرید باشد، می تواند حداکثر 100% سرمایه خود را از دست بدهد. این به این دلیل است که در صورت ورشکستگی شرکت، ارزش مبلغ سرمایه گذاری شده آنها ممکن است به صفر برسد. با این حال، زمانی که سرمایه گذاران در یک سرمایه گذاری معامله فروش انجام می دهند، ضررهای احتمالی نامحدود است. این به این دلیل است که هیچ محدودیتی برای میزان صعودی که ممکن است یک سهام شاهد آن باشد وجود ندارد. اگر زمانی که سرمایه‌ گذار انتظار سقوط سهام را دارد، سهام 200% صعود داشته باشد، ممکن است دو برابر بیشتر از مبلغ سرمایه ‌گذاری‌ شده خود پول از دست بدهند!

مارجین کال

وقتی یک سرمایه‌ گذار برای سهامی معامله فروش انجام می دهد، در صورتی که ارزش سهام در جهت مخالف نوسان کند، با مارجین کال مواجه می ‌شود. زمانی که این مارجین کال دریافت می‌ شود، سرمایه‌ گذاران ملزم هستند وجه نقد بیشتری را نزد کارگزار واریز کنند تا این معامله ادامه پیدا کند. اگر این وجه نقد اضافی واریز نشود، کارگزار بدون رضایت سرمایه گذار، معامله را تسویه خواهد کرد. به دلیل این مارجین کال ‌های ثابت، short selling فقط می ‌تواند توسط سرمایه ‌گذاران فعال انجام شود، یعنی افرادی که زمان و تمایل لازم برای نظارت بر تغییرات قیمت و تصمیم ‌گیری را دارند. سرمایه گذاران خرد، معمولا سرمایه گذاران منفعل هستند. این بدان معناست که آنها وقت ندارند وسط روز به این تصمیمات فکر کنند. به همین دلیل است که Short selling برای آنها مناسب نیست.

هزینه های اضافی

یکی دیگر از مشکلات عمده short selling این است که چندین هزینه در ارتباط با معاملات وجود دارد. اولا، معامله به توانایی کارگزار معامله گر برای یافتن طرفی که مایل به قرض دادن سهام است بستگی دارد. بدیهی است که کارگزار معامله گر، این کار را به صورت رایگان انجام نمی دهد. برای این سرویس، کارمزد سنگینی توسط واسطه ها دریافت می شود. همچنین، سرمایه گذار به افراد حاضر در بازار بدهکار است. این به این دلیل است که آنها سهام را وام گرفته اند. با این حال، آنها هیچ پرداختی به وام دهنده نداشته اند. هنگامی که آنها در نهایت بدهی خود را به وام دهنده پرداخت می کنند، باید بهره نیز بپردازند. بسته به سهام مورد معامله، این هزینه بهره می تواند به یک جزء مهم تبدیل شود. این هزینه بهره، سرمایه گذاران را برای مدت طولانی، از داشتن معامله فروش منع می کند. از آنجایی که از اکثر معاملات فروش در کوتاه مدت جلوگیری می شود، این معاملات معمولا ماهیت سفته بازی دارند. از این رو، سرمایه گذار خرد باید از این معاملات دوری کند.

Sell-in و شورت اسکوئیز (short squeeze)

معاملات فروش به طور ذاتی ناپایدار هستند. این به این دلیل است که سرمایه گذاران کنترل بسیار کمی بر سهامی که در حال معامله است دارند. به عنوان مثال، ممکن است وام دهنده سهام، به طور ناگهانی آن را مطالبه کند، در صورتیکه شما مایل به پرداخت سود سهام هستید. این امر، با عنوان sell-in شناخته می شود. این شرایط، short seller را مجبور می کند تا معاملات خود را تسویه کرده و بدهی خود را به وام دهنده بپردازند. به طور مشابه، طرف های دیگر می توانند از فروش سهام به شما امتناع کنند، در حالیکه شما مایل به پرداخت قیمت منصفانه هستید. در چنین شرایطی نمی توانید سهام را پس بگیرید و به وام دهنده برگردانید. این وضعیت به شورت اسکوئیز معروف است و با بالا بردن قیمت ها در یک بازه زمانی کوتاه شناخته می شود. این به این دلیل است که همه short seller ها، برای پوشش پوزیشن های خود عجله می کنند و در نتیجه تقاضای بیش از حد ایجاد می شود.

به طور خلاصه، short selling ماهیت سوداگرانه و کوتاه مدت دارد. این امر، آن را به یک استراتژی ذاتا خطرناک تبدیل می کند که بهتر است سرمایه گذاران از آن اجتناب کنند.