سرمایه گذارانی که به تازگی وارد کار با رمز ارزها شده اند، کل اکوسیستم را گیج کننده و فریبنده می دانند. هنگامی که سرمایه گذاران سعی می کنند در مورد موضوعات مرتبط با رمز ارزها آموزش ببینند، احساس می کنند به جای یادگیری در مورد امور مالی، بیشتر در یک دوره تکنیکال شرکت می کنند. به همین دلیل، مدت طولانی است که سرمایه گذاران سنتی از رمز ارزها اجتناب می کنند. با این حال، یک سری سرمایه گذار نیز در بازار هستند که دیگر ترسی از تکنولوژی ندارند. سرمایه گذاران عصر جدید، هم بر تکنولوژی و هم بر امور مالی مسلط هستند. با افزایش نرخ پذیرش جهانی رمز ارزها، اکنون برای هر سرمایه گذاری اجباری می شود که از مفاهیم تکنیکال که زیربنای شبکه رمز ارزها است، درک اساسی داشته باشد.

در این مقاله، نگاهی دقیق تر به مفهوم «اثبات کار» خواهیم داشت که زیربنای هر سیستم رمز ارز مبتنی بر بلاک چین است.

مکانیزم اجماع چیست؟

اول، ما باید بدانیم که سیستم های بلاک چین بسیار متفاوت از هر سیستم دیگری است که از قبل می شناسیم هستند. تقریبا تمام سیستم های کامپیوتری که امروزه مورد استفاده قرار می گیرند، سیستم های متمرکز هستند. این بدان معناست که مسئولیت نگهداری پایگاه داده، بر عهده یک مرجع مرکزی است. به عنوان مثال، اگر طرف A و طرف B با استفاده از بانک امریکا معامله کنند، اطلاعات آنها در سرورهای بانک امریکا ذخیره می شود. بانک امریکا مسئول اطمینان از حفظ یکپارچگی سیستم خواهد بود.

با این حال، در مورد بیت کوین، یک مرجع مرکزی وجود ندارد. از این رو، A و B بدون هیچ مرجع تعیین شده ای که سوابق را ضبط کند، معامله می کنند. از این رو، نگهداری سوابق می تواند بسیار دشوار شود. بلاک چین، این مشکل را با غیرمتمرکز کردن ثبت سوابق حل می کند. این بدان معناست که به جای اینکه یک بانک سوابق را حفظ کند، هر شرکت کننده در شبکه، دارای کپی سوابق خود است. اکنون، از آنجایی که میلیون ها نفر هستند که یک نسخه از یک سابقه دارند، ما به سیستمی نیاز داریم تا مطمئن شویم همه نسخه ها به روزرسانی می شوند. این مکانیزم که تضمین می کند همه شرکت کنندگان در یک شبکه بلاک چین دارای سابقه یکسانی هستند، مکانیزم اجماع نامیده می شود.

مشکل دوبار خرج کردن (Double Spending)

اکنون، از آنجایی که می دانیم مکانیزم اجماع چیست، باید بدانیم چرا این مکانیزم مورد نیاز است. اگر مثال بالا را در نظر بگیریم، زمانی که A و B با استفاده از بانک امریکا به عنوان واسطه معامله می کنند، بانک پولی را از حساب A کم کرده و به حساب B واریز می کند. لازم به ذکر است که پول به محض انجام معامله کسر می شود. با این حال، در مورد بلاک چین، از آنجایی که سوابق توزیع می شوند، ممکن است A بتواند قبل از اینکه سوابق روی بلاک چین به روزرسانی شوند، دو بار همان پول را خرج کند. به همین دلیل است که مکانیزم اجماع مورد نیاز است. مکانیزم اجماع اساسا هر تراکنش را به رای می گذارد. همه کامپیوترهای شرکت کننده، بر اساس مطابقت رکورد جدید پیشنهادی با کپی رکوردهای آنها، رای می دهند. با استفاده از این تکنیک می توان مشکل دوبار خرج کردن را از رمز ارزها حذف کرد. این چیزی است که تضمین می کند که ارزش ارز حفظ می شود، زیرا نمی توان آن را به راحتی جعل کرد.

اثبات کار چگونه یکپارچگی شبکه را تضمین می کند؟

به محض اینکه یک بلاک جدید از تراکنش ها در شبکه قرار می گیرد، استخراج کنندگان (miner)، یعنی سایر افراد در شبکه که توان محاسباتی را ارائه می دهند، شروع به تایید اعتبار می کنند. آنها باید تراکنش را با حل یک سری مسائل پیچیده ریاضی تایید کنند. این مسائل ریاضی عمدا مشکل شده اند. اگر مسائل خیلی آسان باشد، امنیت شبکه در خطر خواهد بود. با این حال، اگر مسائل بیش از حد دشوار باشد، زمان پردازش تراکنش ها بسیار زیاد خواهد بود. در میان استخراج کنندگان مختلفی که سعی در حل مسئله دارند، اولین کسی که بتواند این کار را انجام دهد، اثبات کار را ارائه می دهد. این اثبات کار به شکل ارز دیجیتال بیشتر، پاداش می گیرد. سایر استخراج کنندگان نیز اثبات کار ارائه شده را تایید می کنند. در نهایت، اجماع شبکه حاصل شده و یکپارچگی شبکه حفظ می شود.

مشکلات مکانیزم اثبات کار

مکانیزم اثبات کار، بیشترین محبوبیت را در جامعه رمز ارزها دارد. این به این دلیل است که روشی است که توسط بیت کوین استفاده می شود که بیش از 50٪ از کل رمز ارزهای مورد استفاده در سراسر جهان را تشکیل می دهد. با این حال، مشکلات قابل توجهی در این مکانیزم وجود دارد.

· اولا، کارشناسان ادعا می کنند که مسائل ریاضی که باید قبل از افزودن تراکنش ها به یک بلاک چین حل شوند، کاملا سلیقه ای و حتی بی فایده هستند. آنها به غیر از استفاده برای ایمن سازی شبکه، هیچ فایده ای در زندگی روزمره ندارند. بسیاری بر این باورند که سیستم اثبات کار، قدرت محاسباتی موجود امروز را هدر می دهد.

· دوم اینکه مکانیزم اثبات کار، به دلیل مصرف مقادیر زیاد برق مورد انتقاد گسترده قرار گرفته است. تجهیزات مورد نیاز جهت اجرای مکانیزم اثبات کار تخصصی بوده و مقدار زیادی برق مصرف می کند. ادعا شده است که این تجهیزات، نسبت به برخی از کشورها مانند سوئیس و مجارستان، برق بیشتری مصرف کرده است. از آنجایی که الکتریسیته منبع محدودی است که نیاز به مصرف عاقلانه دارد، مکانیزم اثبات کار با انتقادات قابل توجهی از طرف دوستداران محیط زیست مواجه شده است.

نکته اصلی این است که اثبات کار، یک مکانیزم پیچیده اما ضروری است که در عملکرد بازار رمز ارزها نقش اساسی دارد. با گذشت زمان، مکانیزم های دیگری مانند اثبات سهام نیز معرفی شده است. با این حال، اثبات کار همچنان پرکاربردترین مکانیزم است.