در یک مقاله، ما در مورد مکانیزم «اثبات کار» که زیربنای بیت کوین و بسیاری دیگر از رمز ارزهای بزرگ در سراسر جهان است، صحبت کردیم. در هر رمز ارز مبتنی بر اثبات کار، هر تراکنش توسط یک استخراج کننده (miner) تایید می شود. تراکنش تنها پس از انجام چنین اعتبار سنجی به بلاک چین اضافه می شود. با این حال، ما همچنین می دانیم که استخراج، به کامپبوترهایی با قابلیت های محاسباتی پیشرفته نیاز دارد. بنابراین، سرمایه گذاران خرد که به چنین تجهیزات محاسباتی پیشرفته ای دسترسی ندارند، خود را در مضیقه می بینند. با توجه به چالش های تکنیکالی که با آن مواجه هستند، شانس آنها برای اینکه بتوانند با موفقیت «اثبات کار» را ارائه کنند و سپس پاداش دریافت کنند، بسیار محدود است. به منظور غلبه بر این چالش ها، استخرهای استخراج ایجاد شده است.

در این مقاله، نگاه دقیق تری به مفهوم استخرهای استخراج و همچنین مزایا و معایب آن ها خواهیم داشت.

استخر استخراج چیست؟

هر فرد استخراج کننده، ممکن است قدرت محاسباتی لازم برای استخراج موفقیت آمیز بیت کوین را نداشته باشد. از این رو، معمول است که استخراج کنندگان، گروهی را تشکیل دهند که در آن، همه قدرت های محاسباتی خود را ادغام کنند. این کار به منظور اطمینان از افزایش شانس آنها برای ارائه اثبات کار و کسب پاداش انجام می شود. استخراج کنندگان استخر، برای به دست آوردن این پاداش ها با یکدیگر همکاری می کنند. بعدا، این پاداش ها به نسبت بین مشارکت کنندگان مختلف تقسیم می شود. در اصطلاح عامیانه، می توان آن را نوعی صندوق سرمایه گذاری مشترک برای رمز ارزها در نظر گرفت. سرمایه گذاران به جای ترکیب وجوه خود، قدرت محاسباتی خود را در تلاش برای بهبود بازده سرمایه گذاری خود، استخراج می کنند.

استخرهای استخراج، واقعا تنها راه موثر برای سرمایه گذاران کوچک برای ورود به معامله هستند. رمز ارزهایی که از مکانیزم های اثبات کار استفاده می کنند، به نفع استخراج کنندگانی هستند که قدرت محاسباتی بیشتری دارند. از این رو، سرمایه گذاران خرد تقریبا هیچ شانسی برای استخراج موفق ارز به تنهایی ندارند. ماشین حساب های آنلاینی وجود دارند که نشان می دهند اگر استخراج کنندگان، به تنهایی و بدون پیوستن به یک استخر، استخراج انجام دهند، سال ها بعد اولین پاداش خود را دریافت می کنند!

به همین دلیل، استخرهای استخراج، سرمایه گذاران معمولی را جذب می کنند که خیلی پولدار نیستند یا بر تکنولوژی مسلط نیستند.

استخرهای استخراج چگونه کار می کنند؟

استخرهای استخراج، روشی موثر برای تبدیل توان محاسباتی بیهوده به نیروی مولد هستند. مراحل عضویت در یک استخر استخراج، در زیر توضیح داده شده است:

· یک عضو جدید از یک وب سایت بازدید می کند و نرم افزار را دانلود می کند تا به یک استخر استخراج بپیوندد

· نرم افزار دانلود شده، ارتباطی بین سرور و کامپیوتر سرمایه گذار ایجاد می کند. کامپیوتر سرمایه گذار، در نهایت، به توسعه گره (node) دیجیتالی استخر استخراج تبدیل می شود.

· فضای پردازش یدکی استفاده نشده کامپیوتر، به صورت دوره ای توسط استخر استخراج به داخل کشیده می شود تا به عملیات اثبات کار در حین استخراج کمک کند.

· هزینه های به دست آمده از استخراج موفقیت آمیز بیت کوین، در یک استخر مشترک ذخیره می شود. این وجوه، بر اساس توان محاسباتی عرضه شده توسط هر یک از سرمایه گذاران، به طور عادلانه به آن ها منتقل می شود.

· پاداش ها ممکن است به قیمت سهام رمز ارز استخراج شده باشند. از طرف دیگر، می توان پاداش ها را قبل از انتقال به سرمایه گذاران، به رمز ارز قابل قبول تری مانند بیت کوین یا حتی پول نقد تبدیل کرد.

پاداش ها چگونه بین استخراج کنندگان توزیع می شود؟

استخرهای استخراج مختلف، مکانیزم های مختلفی دارند که به آن‌ها اجازه می دهد تا پاداش ها را بین استخراج کنندگان مختلف توزیع کنند. برخی از مکانیزم های توزیع رایج در زیر توضیح داده شده است:

· پرداخت به ازای هر سهم: این احتمالا محبوب ترین روش توزیع پاداش در بین استخراج کنندگان است. این محبوبیت به این دلیل است که پاداش های توزیع شده، فوری و همچنین تضمین شده هستند. لازم نیست استخر منتظر درآمد جدید باشد. در عوض، می توان از پول موجود به استخراج کنندگان پرداخت کرد. استخراج کنندگان نیز این روش را دوست دارند زیرا دارای حداقل اختلاف در پرداخت است. استخر، بر اساس میانگین پرداخت می کند. گاهی اوقات استخر، بیشتر از میانگین درآمد دارد و گاهی اوقات درآمد کمتری دارد. با این حال، در دراز مدت، پاداش منصفانه است.

· نسبی: بر اساس این روش، استخراج کنندگان تنها زمانی پول می گیرند که واقعا یک بلاک جدید استخراج شود. پرداخت به همان نسبتی که برای کمک به توان محاسباتی به استخر استفاده شد، انجام می شود. این روش، پاداش ها را درست مانند یک شرکت سهامی خاص توزیع می کند.

· پرداخت به ازای آخرین تعداد (N) سهم: این روش، نسبت به روش نسبی که در بالا ذکر شد، بهبود یافته تر است. به جای توزیع بر اساس تعداد سهام نگهداری شده در زمان استخراج، سیستم از میانگین دفعات «n» استفاده می کند. تعداد سهام، به دلیل ماهیت احتمالی استخراج همچنان در نوسان است. این روش، یک میانگین را در نظر می گیرد و از این رو تصادفی بودن ذاتی در فرآیند را کاهش می دهد.

· سیستم مبتنی بر امتیاز: سیستم مبتنی بر امتیاز، به افرادی که سهام خود را برای مدت طولانی تری نگه می دارند، پاداش می دهد. نسبتی که پاداش ها به آن تقسیم می شوند، بر اساس فرمولی است که عوامل زیادی را در نظر می گیرد. مدت زمانی که سهم، در استخر استخراج نگهداری شد، عامل اصلی است که تعیین می کند پاداش باید چگونه توزیع شود.

نکته اصلی این است که استخر استخراج، مکانیزمی برای مشارکت در فرآیند استخراج بیت کوین و کسب پاداش، در اختیار سرمایه گذار خرد قرار می دهد. به همین دلیل است که این مکانیزم، محبوبیت فوق العاده ای پیدا کرده و سرمایه گذاران زیادی را به خود جذب کرده است.