نظریه ارکان سه گانه توسعه پایدار و عناصر آن: اقتصاد، جامعه و محیط زیست

درک نظریه ارکان سه گانه توسعه پایدار (TBL)

TBL چیست؟

سود (اقتصاد). مردم (جامعه). کره زمین (محیط زیست). در علم اقتصاد، نظریه ای وجود دارد که می گوید این سه عنصر باید اولویت یک شرکت باشند. این نظریه، "نظریه ارکان سه گانه توسعه پایدار" نام دارد. این نظریه را همه شرکت ها باید در دستور کار خود قرار دهند. در حالی که سود اولویت آشکار هر شرکت است، نگرانی های اجتماعی و زیست محیطی نیز باید لحاظ شوند. هدف این نظریه ارزیابی میزان تعهد یک شرکت به مسئولیت شرکتی خود و تأثیرات آن بر محیط زیست در بلند مدت است.

مبدع نظریه TBL

نظریه ارکان سه گانه توسعه پایدار توسط مشاور مدیریت و کارشناس پایایی بریتانیایی به نام جان الکینگتون در سال 1994 ابداع شد. این اصطلاح به معیار سنجش عملکرد شرکت های آمریکایی تبدیل شد. موضوع محوری این نظریه این است که در حالی که یک شرکت می تواند سود کسب کند، باید تأثیر مثبتی نیز بر مردم و محیط زیست داشته باشد.

چرا باید به TBL اهمیت بدهیم؟

پاسخ این سوال نسبتا آشکار است. با این وجود، بعضی از شرکت ها نمی توانند به دستورالعمل های این نظریه عمل کنند و اهداف آن را محقق کنند. هدف عمده بسیاری از شرکتها تنها سود است. اما این نظریه مخالف چنین رویکردی است. یکی از اهداف این نظریه این است که همه کسب و کارها باید پایایی را به عنوان یک هدف در نظر بگیرند. همچنین، هنگامی که این کسب و کارها فعالیت های اقتصادی خود را انجام می دهند، باید جنبه های اجتماعی و زیست محیطی را نیز در نظر بگیرند. مشکلات اجتماعی و زیست محیطی باید به اندازه مسائل مالی اهمیت داشته باشند.

سه رکن نظریه  TBL

اکنون، اجازه دهید بیشتر در مورد سه رکنی که از شروع کار به ذکر آنها پرداختیم، توضیح دهیم. اگر کسب و کاری از TBL پیروی کند، این سه رکن به اندازه یکسانی مهم خواهند بود.

اقتصاد (سود). حساب P&L (سود و زیان) متداول ترین معیار اندازه گیری سود شرکت است.

جامعه (مردم). این رکن مسئولیت اجتماعی یک نهاد را نه تنها در حال حاضر بلکه در طول تاریخ نیز اندازه گیری می کند.

محیط زیست (کره زمین). این رکن آگاهی و تعهد زیست محیطی یک نهاد را اندازه گیری می کند.

چرا بسیاری از نهادها از TBL پیروی نمی کنند یا دستورالعمل های آن را نادیده میگیرند؟

بکارگیریTBL  برای بسیاری از نهادها چالش برانگیز است. اولین دلیل معیار اندازه گیری است. در حالی که اندازه گیری سود به صورت کمّی آسان است، ارزیابی جنبه های اجتماعی و زیست محیطی این نظریه پیچیده تر می باشد زیرا معیار اندازه گیری غیر عینی و شخصی است. اقدامی کوچک از یک نهاد ممکن است برای نهادهای دیگر بسیار بزرگ باشد و بالعکس. همچنین، ممکن است برای بسیاری از نهادها چالش برانگیز باشد که همزمان بازده مالی را افزایش دهند و اقدام مفیدی را برای جامعه و محیط زیست انجام دهند.

اکنون که بسیاری از نهادها دستورالعمل های TBL را اعمال نمی کنند، چه باید کرد؟

اگر سود تنها اولویت یک شرکت باشد، می دانیم که این شرکت به محیط زیست آسیب می رساند. هیچ جایگزینی برای کره زمین وجود ندارد و باید همان مکانی بماند که فرزندان و نوه های ما در آن خواهند زیست. همچنین، بعضی شرکت ها به کارگران خود خیلی کمتر از آنچه لایق آن باشند به آن ها حقوق می دهند. از این رو، آنها به سختی می توانند مایحتاج اولیه خود را تهیه کنند، چه برسد به خواسته های آنها.

جمع بندی

نظریه سه گانه جان الکینگتون شرکت ها را تشویق می کند تا همان اندازه که بر مسائل مالی تمرکز می کنند، روی مسائل اجتماعی و زیست محیطی نیز تمرکز کنند. از این رو، سه عنصر اصلی نظریه TBL عبارتند از سود، مردم و کره زمین. هدف آن اندازه گیری عملکرد مالی، اجتماعی و حتی زیست محیطی یک شرکت در بلند مدت است. شرکتی که فقط بر سود تمرکز می کند، هزینه واقعی تجارت را درک نمی کند.