تصمیم نرخ بهره فدرال رزرو (Fed)، به نتیجه جلسات کمیته بازار آزاد فدرال(FOMC) اشاره دارد که در آن، فدرال رزرو محدوده هدف را برای نرخ وجوه فدرال تعیین می‌کند. نرخ وجوه فدرال، ملاکی است که توسط آن نرخ سود سپرده و همچنین نرخ بهره بین بانکی نسبت به آن تعیین می شود تا ذخایر مورد نیاز خود را فراهم کنند.
فدرال رزرو، بسته به ارزیابی خود از شرایط اقتصادی فعلی و اهدافش، می‌تواند افزایش، کاهش یا حفظ نرخ را انتخاب کند. با استفاده از این ابزار، فدرال رزرو بر فعالیت کلی اقتصادی تاثیر گذاشته و به تعهد دوجانبه خود، یعنی ارتقای حداکثری اشتغال و قیمت‌های پایدار، دست می‌یابد.
فدرال رزرو معمولاً هر سال، هشت جلسه برنامه ریزی شده برای تصمیمگیری در مورد سیاست‌های پولی، به ویژه نرخ وجوه فدرال، برگزار می‌کند. این جلسات بخشی از گردهمایی کمیته بازار آزاد فدرال(FOMC) است که معمولاً هر شش هفته یک‌بار برگزار می‌شود.
درباره کمیته بازار آزاد فدرال (FOMC)
نرخ بهره بالاتر از حد باعث تقویت دلار است، در حالیکه نرخ پایین‌تر از حد انتظار دلار را ضعیف می کند.
اهمیت تصمیم نرخ فدرال رزرو در خصوص نرخ بهره:
ابزار سیاست پولی: تعیین نرخ وجوه فدرال، ابزار اصلی سیاست پولی فدرال رزرو است. با تعدیل این نرخ، فدرال رزرو به دنبال دستیابی به اهداف سیاستی خود مانند کنترل تورم، ارتقای اشتغال و حفظ رشد اقتصادی باثبات است.
تأثیر بر هزینه‌های استقراض: نرخ وجوه فدرال تأثیر چندگانه‌ای بر نرخ‌های بهره مختلف در سراسر اقتصاد دارد. تغییرات در نرخ وجوه فدرال می‌تواند بر نرخ‌های بهره‌ای که مصرف‌کنندگان و مشاغل برای وام‌ها، وام‌های مسکن و سایر اشکال اعتبار پرداخت می‌کنند، تأثیر بگذارد.
کاهش نرخ بهره با کاهش هزینه استقراض، استقراض و مخارج را افزایش می‌دهد و در نتیجه به رشد تولید کمک می کند، در حالی که بالعکس، افزایش نرخ بهره می‌تواند باعث کاهش فعالیت‌های اقتصادی شود.
انتظارات بازار: تصمیم فدرال رزرو برای نرخ بهره، توسط بازارهای مالی به دقت بررسی می‌شود. سرمایه‌گذاران، برای داشتن بینش بهتر در مورد دیدگاه فدرال رزرو در مورد اقتصاد، تورم و جهت سیاست‌های آینده، تصمیم نرخ بهره و اظهارات ضمیمه آن را تحلیل می‌کنند. این اطلاعات می‌تواند بر انتظارات بازار و همچنین بر قیمت دارایی‌ها، از جمله سهام، اوراق قرضه و ارز، تأثیر بگذارد.
تأثیر جهانی: با توجه به ارتباط تنگاتنگ بازارهای مالی جهانی با یکدیگر، تصمیمات فدرال رزرو می‌تواند پیامدهای بین‌المللی نیز داشته باشد. تغییرات در نرخ بهره امریکا ممکن است بر جریان سرمایه، نرخ ارز و شرایط اقتصادی در سایر کشورها تأثیر بگذارد.
هدایت رو به جلو: علاوه بر تصمیمگیری در مورد نرخ بهره، فعالان بازار هدایت رو به جلوی فدرال رزرو را که شامل بیانیه‌ها و کنفرانس‌های مطبوعاتی است، به دقت زیر نظر دارند. هدایت رو به جلو، بینشی در مورد تصمیمات سیاستی آینده فدرال رزرو ارائه می‌دهد و به شکل‌گیری انتظارات در بازارهای مالی کمک می‌کند.
به طور کلی، تصمیم فدرال رزرو برای نرخ بهره یک رویداد مهم در دنیای مالی است و بعه دلیل تأثیر بالقوه آن بر اقتصاد و بازارهای مالی گسترده، نتایج آن مورد بررسی دقیق قرار می‌گیرد.
تاثیر تصمیم نرخ بهره فدرال رزرو بر Nasdaq، Dow Jones و S&P 500
تصمیمات نرخ بهره فدرال رزرو می‌تواند اثرات قابل توجهی بر بازارهای مالی، از جمله شاخص‌های عمده سهام مانند نزدک، میانگین صنعتی داوجونز (داوجونز) وS&P 500 داشته باشد.
تاثیر تصمیمات نرخ بهره بر این شاخص‌های بورسی ایالات متحده پیچیده است و می‌تواند بر اساس عوامل مختلف متفاوت باشد که در این بخش، به آن‌ها میپردازیم.
Nasdaq:
Nasdaq Composite اساساً از سهام بخش فناوری تشکیل شده است. نرخ‌های بهره پایین‌تر برای شرکت‌های فناوری مطلوب است، زیرا اغلب برای رشد به منابع مالی خارجی متکی هستند و نرخ‌های پایین‌تر می‌تواند هزینه‌های استقراض را کاهش دهد.
کاهش نرخ بهره فدرال رزرو، می‌تواند به افزایش اشتیاق سرمایه‌گذاران برای دارایی‌های پرریسک‌تر، از جمله سهام بخش فناوری، منجر شود و این امر می‌تواند به فشار صعودی بر نزدک کامپوزیت کمک کند.
از سوی دیگر، اگر فدرال رزرو به دلیل نگرانی در خصوص تورم، نرخ بهره را افزایش دهد، ممکن است بخش‌های با رشد بالا، از جمله فناوری، را تضعیف کند. نرخ‌های بالاتر می‌تواند هزینه‌های استقراض را افزایش داده و ارزش فعلی جریان‌های وجوه نقدی آینده را کاهش دهد و بر ارزش‌گذاری سهام تأثیر بگذارد.
Dow Jones:
میانگین صنعتی داوجونز، شامل 30 شرکت بزرگ و رسمی از بخش‌های مختلف است و اغلب به عنوان معیاری برای سلامت کلی اقتصاد امریکا در نظر گرفته می‌شود.
نرخ‌های بهره پایین‌تر می‌تواند برای داوجونز مثبت باشد، زیرا می‌تواند فعالیت اقتصادی را تقویت کند، هزینه‌های مصرف‌کننده را افزایش دهد و هزینه‌های استقراض برای کسب‌وکارها را کاهش دهد. این امر می‌تواند برای طیف وسیعی از صنایع عنوان شده در این شاخص مفید باشد.
در مقابل، نرخ‌های بهره بالاتر ممکن است منجر به افزایش هزینه‌های استقراض برای شرکت‌ها و مصرف‌کنندگان شود که به طور بالقوه بر هزینه‌ها و رشد اقتصادی تأثیر می‌گذارد. در چنین مواردی، داوجونز ممکن است با عوامل بازدارنده‌ای روبرو شود.
S&P 500:
S&P 500 یک شاخص گسترده‌تر است که شامل 500 شرکت از بزرگترین شرکت‌های سهامی عام در امریکا است که طیف گسترده‌ای از بخش‌های مختلف را پوشش می‌دهد.
S&P 500 هم مانند داوجونز، از نرخ‌های بهره پایین‌تر سود می‌برد، زیرا کاهش نرخ بهره می‌تواند از رشد اقتصادی و سودآوری شرکت‌ها حمایت کند. بخش‌هایی که نسبت به نرخ‌های بهره حساسیت بالایی دارند، مانند املاک و مستغلات و خدمات عمومی، ممکن است نسبت به تغییرات نرخ واکنش ویژه‌ای نشان دهند.
برعکس، نرخ‌های بهره بالاتر می‌تواند منجر به افزایش هزینه‌های استقراض شود و به طور بالقوه، بر سود شرکت و ارزش‌گذاری سهام اثر منفی بگذارد.
توجه به این نکته مهم است که واکنش‌های بازار به تصمیمات نرخ بهره، تحت تأثیر عوامل مختلفی از جمله زمینه اقتصادی گسترده، انتظارات تورمی و تمایلات کلی بازار است. علاوه بر این، ابلاغیه‌ها و رهنمودهای فدرال رزرو که همراه با تصمیمات نرخ بهره منتشر می‌شود، نقش مهمی در شکل دادن به انتظارات و واکنش‌های بازار ایفا می‌کند. معامله‌گران و سرمایه‌گذاران به دقت بر این عوامل نظارت می‌کنند تا بر اساس شرایط اقتصادی در حال تغییر و تحول، تصمیمات آگاهانه بگیرند.