این  سوال بسیاری از سرمایه گذاران است که "چگونه می توان به بهترین شکل ممکن بر نقره سرمایه گذاری کرد؟" این علاقه به نقره به این دلیل است که نقره در گذشته، در برابر تورم ثبات خود را به خوبی حفظ کرده و به جبران ضررهای سبد سهام سرمایه گذاران کمک زیادی کرده است. وقتی اتفاقات بدی در بازار رخ دهد، درست مانند طلا، نقره یکی از بهترین گزینه های سرمایه گذاری می شود. به دلیل وجود روش های متعدد سرمایه گذاری در این فلز گرانبها و منحصر به فرد، در مقاله امروز، این روش های مختلف را تجزیه و تحلیل خواهیم کرد.

 نقره به عنوان پناهگاه

معمولاً مردم نقره را به عنوان پناهگاهی امن می شناسند. اما کاربرد آن بسیار بیشتر از آن است. نقره عنصری طبیعی است که کاربردهای فراوانی در زمینه های مختلف دارد، از صنعت گرفته تا زیورآلات. از لحاظ تاریخی، طلا نقشی نزدیک با حوزه پولی ایفا کرده است. این نکته تاریخی در مورد طلا به دلیل ویژگی های این عنصر است. پنج مورد از مهمترین این ویژگی ها عبارتند از: کمیابی، دوام یا مقاومت، تقسیم پذیری، همگنی و جعل دشوار آن.

تفاوت میان طلا و نقره

تفاوت اصلی طلا و نقره برای سرمایه گذاران این است که نقره کاربرد صنعتی بسیار بیشتری نسبت به طلا دارد. بنابراین، به عنوان عنصری اولیه، نقره نسبت به طلا باید ارزش بیشتری داشته باشد. ما نمی خواهیم ادعا کنیم که نقره به خودی خود یک کالا است، اما در مقایسه با طلا، چنین به شمار می رود. از سوی دیگر، اگر آن را با فولاد مقایسه کنیم، ارزش آن تغییر می کند.

به دلیل این مزیت صنعتی، اختلاف زیادی میان ارزش نقره و طلا وجود دارد. طلا در زمان تورم ثبات خود را حفظ کرده است، واحد مالی بین المللی به شمار می رود، نوسانات زیادی ندارد و سهام عالی و تمام عیاری است. اما نقره استفاده صنعتی زیادی دارد، تحت تاثیر تورم قرار می گیرد و نوسانات بیشتری نسبت به طلا دارد. با توجه به این ویژگی ها، داشتن طلا در سبد سهام خود جذابتر از نقره به نظر می رسد. اما نقره نیز دارای ویژگی های خوبی است و بسته به دوره زمانی مورد نظر، سرمایه گذاری بهتری نسبت به طلا بوده است؛ اتفاقی که اخیراً شاهد آن بوده ایم. از کمترین میزان دوران همه گیری کرونا تا بیشترین میزان افزایش قیمت ها پس از بازگشایی مجدد کشورها، نقره بیش از 100 درصد افزایش قیمت داشت در حالی که طلا حدود 30 درصد افزایش داشته است.

ریسک در معاملات نقره

ریسک سرمایه گذاری روی نقره بیشتر از ریسک سرمایه گذاری روی طلا است. اما می توان گفت که عمده ترین ریسک سرمایه گذاری روی نقره هزینه فرصت از دست رفته است، زیرا اگر روی آن سرمایه گذاری کنیم نقره در انتظار رکود می ماند و سپس چرخه ی گسترده ای می آید؛ در حالی که کل بازار سهام بالا می رود سرمایه گذاری شما (نقره) کاهش می یابد یا سقوط می کند. ریسک دیگر مربوط به فشارهای ناشی از کاهش نقدینگی در بازار است. زیرا اگر بحرانی پیش بیاید، زمانی که نقره  می بایست عملکرد بهتری داشته باشد اما با روند کاهش نقدینگی شدیدی همراه است، نقره ممکن است عملکرد خوبی از خود نشان ندهد، چراکه عملکرد آن در زمان تنش های تورمی بهتر می شود. در آخر، ریسک چرخه ای خاصی نیز وجود دارد. هنگامی که نقره در صنعت استفاده می شود، بسته به چرخه اقتصادی یا به ویژه در صنعتی که به نقره نیاز دارد، این عنصر می تواند ویژگی چرخه ای داشته باشد.

نحوه سرمایه گذاری

بدون تردید، سرمایه گذاری روی طلا رایج ترین روش سرمایه گذاری است. این روش (برای نقره) شامل نگهداری فیزیکی شمش نقره، جواهرات نقره، سکه های نقره یا هر عنصری است که بیشتر نقره در ترکیب خود دارد. مزیت این روش تصاحب فیزیکی نقره است. از سوی دیگر، از معایب این روش این است که شما باید هزینه نگهداری آن بپردازید زیرا، به عنوان عنصری با ارزش، اکثر سرمایه گذاران آن را در خانه نگه نمی دارند.

در این حالت، شرکت های مختلفی مسوولیت ذخیره سازی طلاهای شما را به عهده می گیرند و این امکان را برای شما فراهم می سازنند که طلا را به صورت فیزیکی خریداری کنید اما مجبور به ذخیره آن نشوید. شما می توانید مقداری نقره نیز خریداری کنید و 100٪ تضمینی برای شما نگهداری می شود. باید تاکید کنیم که خرید نقره به صورت فیزیکی بیشتر به عنوان کالای زینتی است تا روش سرمایه گذاری.

سرمایه گذاری روی نقره از طریق بورس اوراق بهادار، روشی برای کسب حق مالکیت نقره است و نه مالکیت فیزیکی آن. این روش، همانطور که در ادامه خواهیم دید، انواع مختلفی دارد و بیشتر به عنوان سرمایه گذاری از آن استفاده می شود. هر یک از انواع مختلف این روش دارای مزایا و معایب چندانی است.

صندوق نقره قابل معامله در بورس (ETF)

صندوق های نقره قابل معامله صندوق هایی هستند که هدف آن ها حفظ ارزش نقره است. اگرچه صندوق باید تعهدی قانونی برای صدور کلیه ابزار مشتقه با نقره را داشته باشد، اما دارنده ETF مالک آن قرارداد مشتق ETF)) است که قیمت نقره را حفظ می کند و مربوط به ذخیره (فیزیکی) نقره نیست. به این ترتیب، سرمایه گذار و صاحب ابزار مشتقه، از طریق بازده این فلز گرانبها نیز سودآوری می کند.

مزایا و معایب ETF های نقره ای بصورت کلی نشان دهنده مزایا و معایب سرمایه گذاری در ETF است. سرمایه گذاری در ETF نقره نسبت به خرید فیزیکی این عنصر این مزیت را دارد که باید هزینه کمتری برای انجام معامله و ذخیره سازی پرداخت کرد. علاوه بر این، از آنجا که ETFها مانند هر سهم دیگری در بازار به عنوان سهام درج شده اند، از مزیت نقدینگی بیشتری نسبت به صندوق های سرمایه گذاری برخوردار هستند و می توانید آنها را هر زمانی که خواستید در بازار نقد کنید.

از سوی دیگر، یکی از معایب آن این است که سرمایه گذار نقره را به صورت فیزیکی خریداری نکرده است، بلکه حق مالکیت آن را خریداری کرده است. این احتمال وجود دارد که ETF قیمت نقره را صادقانه حفظ نکند، که این تا حدی به مفاد ETF بستگی دارد. ETF ها در هنگام خرید مشمول کارمزد هستند. باید در نظر بگیریم که چه کارمزدی بابت انجام معاملات از ما گرفته می شود و این کارمزد چه تاثیری بر حفظ ارزش نقره خواهد داشت.

صندوق های سرمایه گذاری

این صندوق ها، صندوق هایی هستند که کل رویکرد سرمایه گذاری خود را پیرامون نقره، طلا یا سایر فلزات گرانبها طراحی می کنند. این به دو روش انجام می شود: 1) از طریق شرکت هایی که فعالیت خود را پیرامون نقره انجام می دهند، چه با خرید نقره قابل معامله در همه اشکال آن، و چه با خرید  NTFهای نقره. 2) از طریق معامله سایر فلزات گرانبها، که تنوع صندوق را افزایش می دهند. علاوه بر این، پیدا کردن شرکت هایی که فقط نقره معامله می کنند و فلزات گرانبهای دیگر را نمی پسندند کار خیلی دشواری است.

از مزایای سرمایه گذاری روی نقره با این روش می توان به مدیریت حرفه ای این صندوق ها و سوددهی برای سهامدار اشاره کرد. در عین حال، امکان سرمایه گذاری در سهام یا صندوق های دیگر را فراهم می کند که به صورت جداگانه امکان پذیر نیست.

از معایب آن می توان به هزینه های مدیریت صندوق، که بیشتر از ETFها است، اشاره کرد. این هزینه ها می توانند سودآوری را کاهش دهند.

شرکت های نقره پذیرفته شده در بورس

سرمایه گذاری در سهام شرکت های نقره پذیرفته شده در بورس مستقیم ترین روش سرمایه گذاری در نقره است. دو نوع عمده از شرکت هایی که با نقره سر و کار دارند، که مدل های کسب و کارمختلفی نیز دارند، عبارتند از: شرکت های استخراج معدن و شرکت های حق امتیاز (فرانچایز). در هر یک از گزینه ها، ما در معرض ریسک بیشتری نسبت به بقیه روش ها هستیم. این بدان معناست که می توانیم سود بیشتری کسب کنیم و ضرر بیشتری نیز ببینیم. از میان این دو گزینه، مدل کسب و کار فرانچایز می تواند جالب تر و ریسک کمتری داشته باشد.
با در نظر گرفتن همه چالش های موجود، به عنوان مثال نرخ بهره پایین تر، انتخابات آمریکا و خطر واقعی کاهش رشد اقتصادی و یا حتی رکود ناشی از ویروس کرونا، منطقی به نظر می رسد که مردم به منظور کاهش ریسک و ایجاد تنوع بیشتر در سبد سهام خود، همچنان رویکرد سرمایه گذاری خود را با خرید طلا حفظ کنند. بنابراین، ما می توانیم زمان خوبی برای خرید نقره در این چرخه را در نظر بگیریم.