در حالت کلی، سه نوع سفارش رایج در بازار فارکس وجود دارد:

•  سفارش بازار (Market Order)
• سفارش لیمیت (Limit Order)
• سفارش استاپ لیمیت (Stop-limit)

در ادامه قصد داریم انواع این سفارشات و دلایل اهمیت آشنایی با آن‌ها را توضیح دهیم. اگر مایلید انواع دستورات و سفارشات در بازار فارکس و تفاوت‌های آن‌ها را یاد بگیرید، با ما همراه باشید.

1. سفارش بازار (Market Order)

سفارش بازار یا مارکت اوردر (Market Order) که به آن سفارش با قیمت بازار نیز گفته می‌شود، آسان‌ترین و بهترین روش برای انجام سفارش خرید و فروش در بازار‌های مالی است.

در حقیقت سفارش بازار (Market Order) دستوری از جانب سرمایه‌گذار به بروکر، برای خرید یا فروش نماد فارکسی با بهترین قیمتِ در لحظه بازار است. معمولاً سرمایه‌گذاران به ‌صورت پیش‌فرض از این گزینه برای خرید و فروش استفاده می‌کنند.

هر تریدر برای اجرای سفارش بازار تنها کافی است مقدار نماد فارکسی مورد نیاز خود را در بروکر وارد کند. برای این کار لازم نیست قیمت خرید یا فروش توسط تریدر مشخص شود، چون همان‌طور که از اسم این نوع سفارش برمی‌آید، قیمت معامله براساس بهترین نرخ فعلی بازار است.

         2. سفارش لیمیت (Limit order)

در سفارش لیمیت اوردر، خود معامله‌گر نرخ معامله به همراه حجم آن را مشخص می‌کند.

برخلاف سفارش بازار که در آن معامله‌گر تنها باید حجم ورود به معامله را مشخص کند، در سفارش لیمیت، قیمت خرید یا فروش نیز توسط تریدر مشخص می‌شود و تنها زمانی اجرا می‌شود که قیمت نماد مورد نظر به نرخی که تریدر مشخص کرده، رسیده باشد.

در حقیقت سفارش لیمیت اوردر به سفارشی گفته می‌شود که به کمک آن می‌توان هر نماد مورد نظری را به قیمت دلخواه خرید یا فروخت.

انواع سفارشات لیمیت

          1. بای لیمیت (BUY LIMIT):

سفارش Buy Limit یعنی انجام معامله خرید در قیمتی پایین‌تر از قیمت کنونی بازار. این سفارش به این شکل است که وقتی معامله‌گر قیمت لیمیت مورد نظر خود را در بروکر تعیین می‌کند و سفارش ثبت می‌شود، از همان لحظه این سفارش فعال است. وقتی قیمت ارز به قیمت مورد نظر یا کمتر از آن رسید، معامله خرید انجام می‌شود.

وبینار آموزشی رایگان تحلیل طلا و SPX500

        2. سل لیمیت (SELL LIMIT):

سفارش سل لیمیت (SELL LIMIT) یعنی فروش در قیمتی بالاتر از نرخ فعلی بازار. این سفارش زمانی کاربرد دارد که معامله‌گر قصد فروش نمادی را در قیمتی بالاتر از قیمت فعلی بازار داشته باشد.

مثال: فرض کنید شما می‌خواهید یک لات طلای جهانی را بفروشید ولی نمی‌خواهید در قیمت فعلی، مثلاً 1980 دلار، وارد فروش بشوید و قصد فروش آن را در قیمت 2000 دلار دارید. برای انجام این معامله، شما می‌توانید در بروکر خود یک سفارش لیمیت اوردر برای فروش یک لات طلای جهانی با قیمت 200 دلار ثبت کنید و منتظر باشید که قیمت بازار به محدوده فروش شما برسد. سپس یک فروش به صورت خودکار به میزان یک لات روی نماد اونس برای شما لحاظ می‌شود.

در تصویر بالا، هر دو نوع سفارش لیمیت اوردر به اختصار نشان داده شده است.

3. سفارش استاپ لیمیت (Stop limit)

در این روش، سفارش خرید یا فروش ثبت شده توسط کاربر، در لحظه و فوراً اجرا نمی‌شود؛ زیرا کاربر سفارش خود را شخصی‌سازی کرده و برای خرید یا فروش دارایی مدنظر خود، محدودۀ قیمت مشخصی را تعیین می‌کند، که معمولاً بالاتر یا پایین‌تر از قیمت فعلی بازار است.

انواع سفارشات استاپ لیمیت

1. سفارش بای استاپ (BUY STOP):

سفارش بای استاپ به معنی خرید در قیمتی بالاتر از قیمت فعلی بازار است و یک معامله‌گر نماد مد نظر را در قیمتی بالاتر از قیمت فعلی بازار خریداری می‌کند. این سفارش معمولاً زمانی توسط معامله‌گر تنظیم می‌شود که قیمت در محدوده‌ رنج بین یک حمایت و مقاومت مشخص در حال نوسان است و قصد دارد در هنگام شکست مقاومت وارد خرید شود.

به فرض مثال، مقاومت مهم و اصلی طلای جهانی در محدوده 2000 دلار قرار دارد و قیمت فعلی بازار در محدوده 1900 دلار است و معامله‌گر بر اساس تحلیل صورت گرفته، قصد دارد پس از شکست مقاومت 2000 دلار وارد خرید بشود. در این حالت، تریدر یک سفارش بای استاپ در محدوده 2100 تنظیم می‌کند و در هر لحظه از بازار که نرخ به محدوده مد نظر رسید، یک سفارش خرید برای وی لحاظ می‌شود.

       2. سفارش سل استاپ ( SELL STOP):

سل استاپ به معنی فروش در قیمتی پایین‌تر از قیمت فعلی بازار است. معمولاً معامله‌گر دستور سل استاپ را زمانی تنظیم می‌کند که قصد دارد پس از شکست نواحی حمایتی، وارد فروش به هدف قیمت پایین‌تر شود.

برای مثال، حمایت مهم و اصلی طلای جهانی در محدوده 1900 دلار قرار دارد و قیمت فعلی بازار در محدوده 2000 دلار است و معامله‌گر بر اساس تحلیل صورت گرفته، قصد دارد پس از شکست حمایت 1900 دلار وارد فروش بشود. در این حالت، تریدر یک سفارش سل استاپ در محدوده 1895 تنظیم می‌کند و در هر لحظه از بازار که نرخ به محدوده مد نظر رسید، یک سفارش فروش برای وی لحاظ می‌شود.

در تصویر بالا، هر دو نوع سفارش استاپ اوردر به اختصار نشان داده شده است.

سوالات متداول

• تا چه زمانی می‌توان معامله را باز گذاشت؟ آیا زمان مشخصی دارد؟

در صورتی که خود نماد دارای محدودیت زمانی نباشد (معاملات فیوچرز)، یک معامله سودده را می توان بدون محدودیت زمانی باز نگه داشت اما در صورتی حساب وارد زیان شود چه خواهد شد؟

برای پاسخ به سؤال بالا در ابتدا باید مفهوم استاپ اوت را توضیح دهیم:

در معامله فارکس، سطح استاپ اوت زمانی است که سطح مارجین شما به یک درصد مشخص می‌رسد که در این مورد، بروکر یک یا تمام پوزیشن‌های باز شما را به ترتیب از ضررده‌ترین پوزیشن می‌بندد.

استاپ اوت چیست و با مارجین کال چه تفاوتی دارد؟

پوزیشن‌ها به این دلیل بسته می‌شوند که به دلیل کمبود مارجین یا موجودی، حساب معاملاتی شما دیگر توان تحمل پوزیشن‌های باز را ندارد.

به شکلی خاص‌تر، سطح استاپ اوت زمانی اتفاق می‌افتد که اکوییتی یا موجودی شما از یک درصد مشخص از مارجین مصرف شده کمتر شود.

با این حال، پس از انجام معامله خرید یا فروش، تریدر تا هر زمانی که مارجین حسابش به محدوده استاپ اوت بروکر نرسیده باشد می‌تواند معامله خود را باز بگذارد.

البته لازم به ذکر است تا زمانی که مارجین یا موجودی کافی برای تحمل ضرر‌های معامله به اتمام نرسد، تریدر می‌تواند پوزیشن‌های باز خود را نگه دارد.

چرا مارجین کال در معاملات فارکس مهم است؟

• چرا گاهی حد سود و ضرر‌هایی که بعضی اوقات میگذاریم، با آن قیمت بسته نمی‌شود؟

برای توضیح سؤال بالا در ابتدا باید به مفهوم حد ضرر و حد سود بپردازیم.

1. حد ضرر (Stop Loss):  در حالتی که قیمت برخلاف پیش‌بینی و تحلیل تریدر حرکت می‌کند، لازم است در زمان مناسب و با هدف جلوگیری از ضرر و زیان بیشتر، آن پوزیشن خرید با فروش را ببندیم تا از ضرر‌های بیشتر جلوگیری کنیم. حد ضرر که به اختصار SL نیز نامیده می‌شود، عددی است که در صورت رسیدن قیمت نماد فارکسی به آن، با هدف جلوگیری از زیان بیشتر، معامله بسته می‌شود.
2. حد سود (Take Profit): در مواقعی که معامله شما در جهت پوزیشن شما حرکت می‌کند و به تارگت مد نظر شما می‌رسد، شما با تعیین حد سود می‌توانید معامله خود را در نقطه مد نظر ببندید و سود حاصله را ذخیره کنید. به عبارت دیگر، تعیین حد سود به شما کمک می‌کند تا در نقطه مناسب از معامله خارج شوید. همینطور تعیین کردن حد سود در کنار حد ضرر و پایبندی به آن به شما کمک خواهد کرد که از تصمیمات احساسی و طمع در امان باشید.

حال پس از آشنا شدن با مفهوم حد ضرر و حد سود، باید عنوان کرد که در بعضی مواقع حد سود یا حد ضرر‌های شما در قیمتی که تعیین کرده‌اید بسته نمی‌شود، زیرا بعضی اوقات به دلیل کمبود نقدینگی و بالا بودن نوسانات قیمت، بازار دچار سُر خوردن قیمت  (Price Slippage)شده و معاملات شما در نقطه دور‌تر از آنچه که تعیین کرده‌اید بسته می‌شود.

گفتنی است که در این حالت، بروکر سعی می‌کند تا در نزدیک‌ترین نقطه به تعیین حد سود و یا حد ضرر، معامله شما را ببندد.

• آیا حد سود، حد ضرر یا حتی سفارشات خرید و فروش به این معنی است که دستور دقیقاً باید در همین قیمت‌ها انجام شود؟

خیر، در بعضی از مواقع به دلیل انتشار خبر و ایجاد نوسانات شدید در بازار و حتی کمبود نقدینگی در بازار، ممکن است دستورات تعیین شده در نقطه مد نظر اجرا نشود. در این حالت، ممکن است شما شاهد باز شدن معامله در نزدیک‌ترین نقطه ممکن به محدوده مد نظر باشید.